Dev Marky ile Ayının Dostluğu Masalı

Değerli okurlarımız, en güzel çocuk masallarını barındıran sitemizde bugünkü masalımız çocuk masalları arasındaki Dev Marky ile Ayının Dostluğu Masalı. Dev Marky ile Ayının Dostluğu Masalı gibi masallardan sizlere en iyi masallar sunmamız için lütfen masallarımızı yorumlarınızla değerlendirin.

Bir varmış bir yokmuş. Eski zamanların birinde uzak diyarlarda devlerin yaşadığı bir ülke varmış. Devler o kadar çok ve büyüktüler ki, artık etrafta yiyecek bir şey bırakmamışlardı. Farklı ülkelere giderek orada yiyecekler bulmak için yollara düşmüşler. Hepsi gruplar halinde başka ülkelere gitmek üzere ayrılmışlar. Devlerden bir aile olan Koca ayaklı Dev ailesi de batı yönündeki ülkelere gitmek üzere ülkelerinden ayrılmışlar. 

Ailenin iki çocuğu Dev Marky ve Dev Sheila anne ve babalarının önünde yürüyerek eğleniyorlar ve oyunlar oynuyorlardı. Arada bir dinleniyorlar, arada da yemek arıyorlar ve geceleri uyuyup sabah olunca devam ediyorlardı. Aradan günler ve haftalar geçmişti ve sonunda batının ülkesine varmışlardı. Baba dev dedi ki” çocuklar burası çok güzel, yiyecekler bol. Artık yeni evimiz burası”. Tüm aile bireyleri onaylayarak kafalarını salladılar. Kendilerine güzel bir mağara buldular. Acaba buradaki hayat nasıl olacaktı?

Dev Marky Ormanı Keşfediyor

Ormanın iç kısımlarına doğru kız kardeşi ile birlikte ilerleyen Marky az ötede bir kıpırdanma gördü. Merak içinde o yöne koştu. Bir de ne görsün. Ayağı avcıların tuzağına sıkışmış bir ayı yavrusu görmesin mi? Onu o halde gören Dev Marky bu duruma çok üzülmüş. Kız kardeşi korktuğu için oradan uzaklaşsa da Marky’ nin gönlü elvermemiş zavallı hayvanı oracıkta bırakmaya.

Yavru ayıcık karşısında dev gördüğü için çok korkmuş aslında. Annesi devlere karşı kendini korumasını tembih edermiş hep. Ama etrafta onu kurtaracak da başka kimse yokmuş. Yalvaran gözlerle bakmış Dev’ e. Belki bir merhamete gelir, onu annesine kavuşturur diye düşünmüş. Düşündüğü gibi de olmuş. Marky acıyarak baktığı yavru ayının ayağını tuzaktan tek seferde kurtarıvermiş. 

Ayağı kanayan yavruya yardım ederek ayağını sarmış yapraklarla. Ayıcık çok şaşırmış bu duruma. Korku içinde iken artık kendini güvende hissediyormuş. İçinden” sanki bu dev kötü biri değil” diye geçirmiş. Ağaçtan kopardığı elmaları yavru ayıya uzatmış Dev Marky. Ve oradan uzaklaşmış. Uzaklaşırken arkasına dönmüş sürekli ve yavrunun da kendisine baktığını görmüş. 

Dev Marky ve Arkadaşı Ayı Çok Mutlular

Dev Marky olan biteni evde herkese anlatmıştı. Hepsinin içi pamuk gibi olmuştu. Devler kötü olarak bilinse de tıpkı insanlar gibi iyisi ve kötüsü bulunuyor. Bu, iyi bir dev ailesiydi. Hele ki, küçüklere asla zarar vermiyorlardı. Ertesi sabah Marky ormanı keşfetmeye yarım kaldığı yerden devam edecekti ki annesi ona bir görev vermiş. Ormandan mantar toplamasını istemiş. Bu Marky’ nin çok hoşuna gitmiş ve hemen yola koyulmuş. 

Ormanda ilerlerken bir gün önce yavru ayıyı kurtardığı yere gelmiş. Bir de ne görsün? Yavru ayı onu bekliyormuş orada. Marky çok mutlu olmuş. Ama ardından kocaman pençeleri ile annesi belirivermiş. İrkilen Marky bir adım geri gitmiş. 

Yavru Ayı Marky’ nin Yanına Gelmiş

Yavru ayı koşarak Marky’ nin yanına gelmiş. Annesinin kendisine teşekkür etmek istediğini söylemiş. Anne ayı başını sallamış. Marky onların yanına doğru giderek biraz konuşup kaynaşmışlar. Sanki uzun yıllardır tanışıyorlardı. Bu çok mutluluk vericiymiş onlar için. Ardından Dev Marky gitmesi gerektiğini ve mantar toplamak zorunda olduğunu söylemiş. Anne ayı Marky’ nin yardımlarının karşılığı olarak ona mantarın bol olduğu yeri göstermiş. 

Marky mantarları görünce şaşırmış. O kadar çok mantar varmış ki burada onlara çok uzun süre yetebilirmiş. Burayı kimse bilmiyormuş. Dev Marky mantarları toplayıp evine dönmüş. Annesi de bu duruma çok sevinmiş. Günler günleri kovalamış ve Marky ile ayı ailesinin dostluğu ilerlemiş. Uzun yıllar süren bu dostlukta birbirlerine çok şey öğretmişler. Ve hiç ayrılmamışlar. 

Bir önceki masalımız Büyük Hastalık Masalını okuyun.

Diğer Çocuk Masallarımız.

Kısa Çocuk Masallarımıza bakmayı unutmayın.